Al een aantal keren heb ik op deze website aan Rijkswaterstaat het advies gegeven om hun brugwachters en sluiswachters opdracht te geven om op rustige momenten actief de reuzenberenklauwen aan te pakken om op die manier een bijdrage te leveren aan de verdere verspreiding. Als rijksdienst ben je immers indirect ook verantwoordelijk voor het welzijn van de bevolking.
Daarom heb ik maar een vriendelijke mail naar Rijkswaterstaat gestuurd met de vraag waarom hun personeel de reuzenberenklauw niet wat actiever bestrijdt.
Al snel kreeg ik antwoord van een voorlichtster die kennelijk een standaard antwoord wel voldoende vond.
Daarop probeerde ik het nog maar een keer in de hoop een duidelijker antwoord te krijgen op mijn vraag.
Het duurde een aantal dagen, maar toen bleek men toch in staat te zijn om een tot treurnis stemmend antwoord te kunnen formuleren: 'bruggen, sluizen etc. worden door Rijkswaterstaat niet gezien als recreatieplekken. Vaak weten ouders zoals in uw geval, dat kinderen niet aan gevaarlijke planten moeten komen en leren hen dat'.
Ik vertaal dat even voor u: Als uw kinderen met vreselijke blaren en brandwonden thuiskomen is het uw eigen schuld. Had u ze maar beter moeten opvoeden.
Enkele minuten na de ontvangst van bovenstaande mail ontving ik echter een aanvullende mail. Kennelijk achtte een leidinggevende het gegeven antwoord toch iets te gevoelloos.
In de laatste mail was het probleem voor Rijkswaterstaat ogenschijnlijk opgelost: actief bestrijden is niet (meer) mogelijk omdat er door bezuinigingen en automatisering te weinig bruggenwachters en sluiswachters blijken te zijn. Zucht.
Het lijkt me sowiezo niet handig dat iemand, en zeker niet een rijksdienst, zich inzet om "een bijdrage te leveren aan de verdere verspreiding. "
BeantwoordenVerwijderenMaar ik snap je punt, overheids instanties blijken absoluut niet om te kunnen gaan met buiten de procedures en gebaande kaders denken. Je doet waar je voor aangenomen bent en absoluut niet een stapje extra.